5 mei, Bevrijdingsdag.

Vrijheid. Een van mijn belangrijkste persoonlijke waarden.

Maar wat betekent vrijheid eigenlijk?

Kunnen doen wat je zelf wil?

Kunnen zeggen wat je denkt?

Kunnen leven zoals je zou willen leven?

Kunnen zijn wie je echt bent?

Is vrijheid iets wat iedereen kan voelen? Ongeacht de situatie waarin hij of zij zich bevindt.

Is vrijheid iets dat je zelf in de hand hebt? Iets waarvoor je kan kiezen, altijd en overal?

Of is echte vrijheid een illusie? Iets waarnaar we streven, maar dat we nooit zullen vinden?

Afgelopen week las ik het verhaal van Victor Frankl. De psychiater die in de tweede wereldoorlog jarenlang gevangen heeft gezeten in verschillende concentratiekampen. Ondanks alle ontberingen die hij daar meemaakte en het verlies van vrijwel al zijn familieleden, ontdekte hij dat hem weliswaar alles kon worden afgenomen, maar dat niemand hem zijn identiteit kon ontnemen.

Door zich een voorstelling te maken van zijn wereld na het concentratiekamp trainde hij zijn zelfbewustzijn en groeide zijn innerlijke kracht. Hij leerde dat wij als mens de mogelijkheid hebben om zelf te kiezen hoe we op bepaalde situaties reageren. Deze keuzemogelijkheid geeft ons de ultieme vrijheid.

Wat ik hiervan heb geleerd is dat wij met ons voorstellingsvermogen alles voor ons kunnen zien wat we willen en daarmee een wereld kunnen creëren die los staat van de huidige omstandigheden. Daarnaast hebben we met ons bewustzijn de mogelijkheid om te kiezen op welke manier we de wereld om je heen beleven. En hoe we daar op reageren.

Voor mij is dat vrijheid. Dat ik altijd een keuze heb.

En dat ik er elke dag voor kan kiezen hoe ik de wereld beleef.